Po pokazie FD część 4

    

    Kolacja, a może dwie?

Viola wyszła z pracy trochę wcześniej ,bo musiała dokupić kilka produktów na kolację . Gdy podeszła pod firmę była już siedemnasta. Czekała na ukochanego, aż wyjdzie z biura. Pogoda dopisywała jak na prawdziwe lato , chociaż dopiero rozpoczął się  czerwiec. Było słonecznie , powiew wiatru trochę popsuł fryzurę Violetty ,ale się tym nie przejmowała. Po chwili zauważyła chłopaka idącego z Markiem i Ulą. Pomachała w ich stronę . Potem już znalazła się z Sebą w samochodzie i jechali do jego mieszkania.  Było już dwadzieścia po siedemnastej ,gdy znaleźli się w domu. Viola od razu wzięła się za gotowanie. Przypomniała sobie ,że nie mają nawet wina.

-Sebulku, mógłbyś skoczyć na dół do sklepu po różowe wino , najlepiej będzie pasować to tych dań.

Seba właśnie oglądał transmisje meczu  w telewizji  .

-Później.

-Później to trzeba nakryć do stołu i jeszcze się przebrać . No ruszaj się.

-A jakie mam kupić ?

-Najlepsze będzie Castillo De Liria.  

Niechętnie wstał z kanapy, wyłączył telewizor ,wziął portfel z komody i poszedł na dół po wino. Gdy wrócił Viola była już w łazience. Położył zakupy na regale. Popatrzył na zegarek i zobaczył ,że za  piętnaście minut przyjdą goście ,a on jeszcze się nie przebrał. Na stole było już ładnie wszystko ułożone .

Poszedł do łazienki i Viola była już umalowana i ubrana.

-Jak wyglądam ?

Miała na sobie szaro-biało-różową sukienkę na ramiączkach. Włosy wszystkie były związane do tyłu. Do dodatku miała złote kolczyki i srebrną bransoletkę.

-Wyglądasz cudownie- skradł jej całusa. –A co ja mam założyć?

Podała mu z szafy szary garnitur i niebiesko-zieloną koszule w paski.

-Dziękuje ,kochanie – powiedział i poszedł do łazienki się przebrać.

Gdy wyszedł z łazienki zauważył Wioletę krzątającą się po kuchni. Po chwili usłyszeli dzwonek do drzwi. Otworzyć poszedł Seba.  Viola była strasznie zdenerwowana tą kolacją , myślała tylko o tym , co będzie jak im nie będzie smakować.

-Cześć – powiedział Seba do swoich gości- Proszę wchodźcie .

-Hej , stary –odezwał się Marek i przepuścił Ulę.

-Hej, mam nadzieje ,że nie jesteśmy za wcześnie. –powiedziała Ula.

-Nie , no co ty. Ślicznie wyglądasz. – Ula się zarumieniała.

-Dziękuję.

Ulka była ubrana w dwu częściową sukienkę w kolorze srebrno-czarnym.  Z grzywki miała warkocz ,a resztę włosów rozpuszczone.

 Marak założył swoją ulubioną koszulę w kolorze niebieskim i czarne spodnie.

 Ula była pierwszy raz w mieszkaniu Sebastiana. Bardzo jej się podobało.  Kuchnia była otwarta na salon ,który był ogromny. Stół był elegancko nakryty , widać ,że Viola włożyła dużo serca w przygotowanie kolacji. Zapowiada się udany wieczór…

-Cześć Viola –Ula podeszła do dziewczyny i pocałowała ją w policzek. –Przyniosłam wino.

-Hej, nie trzeba było.

Wzięła od Uli wino i położyła na regale.

-Zapraszam do stołu, zaraz podam kolację-powiedziała Viola.

Wszyscy posłusznie usiedli przy stole. Ula z Markiem usiedli obok siebie ,a Seba z drugiej strony zostało jedno wolne miejsce dla Violki. Viola wyjmowała z piekarnika zapiekankę.  Gdy ją pokroiła , podeszła do każdego i podała im po jednym kawałku .Odniosła do kuchni tacę i usiadła do stołu.

-Jak ta potrawa się nazywa? – Ula się zaciekawiła.

-To jest pastitsio. To taka moussaka z makaronem zamiast bakłażanów . Smacznego.

-Dziękujemy.

Każdy spróbował ,a Viola tylko się przyglądała, tak się bała, że coś pójdzie nie tak ,albo że im nie będzie smakowało. Czekała na reakcje gości ,albo nawet na Sebastiana. Uli bardzo smakowała , nigdy jeszcze nie jadła nic takiego dobrego jak to. Marek był zszokowany już się bał, że chcą go otruć ,ale się mylił . To było przepyszne.

-No, no, Viola- rzuciła Ula między kolejnymi kęsami.- Do głowy by mi nie przyszło, że będziesz gotować. To jest naprawę smaczne.

-Violcia ma wiele ukrytych  talentów  -dodał Seba , mrugając porozumiewawczo do Uli.

Violi spadł  kamień serca.Zaczęła jeść.  Gdy skończyli jeść zapiekankę, dziewczyna zaproponowała dokładkę ,tylko Ula poprosiła.

-To ja dołożę  Uli ,a  ty otworzysz wino- popatrzyła na ukochanego.

-Oczywiście, kochanie.

Na drugie danie były pierogi z fetą, oliwkami i kaparami . Goście byli zachwyceni kolacją , nie mogli uwierzyć, że Viola może być dobrą kucharką, a tu taka niespodzianka. Na deser przygotowana była sałatka horiatiki. Wino bardzo dobrze zgrało się z daniami. Viola ma dobry gust. Po kolacji Seba zaproponował ,żeby usiedli w salonie na kanapie .Wszyscy wygodnie rozsiedli się . Była bardzo miła atmosfera. Rozmawiali o pysznej kolacji. Ula wyciągnęła przepisy od Violi , a Seba z Markiem rozmawiali o meczu. Jak to mężczyźni .

-Późno się robi , musimy się zbierać do domu- nagle powiedziała Ula

-Dobrze , to my będziemy już lecieć – wstali z kanapy.

-Bardzo dziękujemy za  miły spędzony czas i za kolację .

-Nie ma sprawy ,cześć .

Ula z Markiem wyszli już z mieszkania ,a Viola wzięła się za sprzątanie stołu , po chwili pomógł jej Seba . Gdy skończyli robić porządki w kuchni pierwszy odezwał się chłopak.

-Mam coś dla ciebie, poczekaj tutaj.

Seba poszedł do sypialni , wziąwszy prezent wrócił do ukochanej.

- Violetta,  pragnę cię zaznajomić z pewną ważną decyzją.- uklęknął na jedno kolano.- Kochanie, czy wyjdziesz za mnie?

-Sebulku , oczywiście że tak. Kocham cię.- założył jej pierścionek na palec. Pierścionek był bardzo ładny , podobał jej się. Był z dużym diamentem. Seba pocałował Viole w usta , wziął ją na ręce i poszli do sypialni.

W tym samym czasie …

Marek z Ulą wyruszali w drogę do Rysiowa. W pewnym momencie zadzwonił telefon Marka. Wziął telefon w rękę nawet nie spojrzał kto , podał telefon Uli .

-Odbierz kochanie . Prowadzę , wolę nie rozmawiać przez telefon.

Ula wzięła do ręki telefon i odebrała.

-Słucham.

-……………

-Marek nie może teraz rozmawiać , prowadzi samochód .

-…………….

 -dobrze , przekażę Markowi. Na pewno przyjdziemy.

-……………..

-Do widzenia.

-Kto dzwonił?- zapytał Marek.

-Twój tata ,zaprosił nas w niedziele na obiad o 14. Powiedziałam, że przyjdziemy, ale ja tam nie chcę iść ,wiesz że twoja mama mnie nie lubi ,nie chcę ,żeby znowu mnie obrażała. Pójdziesz sam , ja tam na pewno nie pójdę!