Odcinek 243

Sebastian opowiedział przyjacielowi, co widział na korytarzu.

-Rozumiesz, ona miała łzy w oczach!  Coś czuję, że będzie chciała się zemścić za to, że uciekłeś jej sprzed ołtarza. Zapewne dla niej to było upokorzenie. Jeszcze na samym końcu powiedziała mi, że pożałujecie wkrótce. Ty to się szykuj na zemstę. Lepiej uważać na nią.- Marek był zmartwiony tymi słowami. Wiedział, że Paula tak łatwo im nie odpuści. Bał się, co mogła zrobić. Teraz na pewno zjednoczy się z Aleksem. Czuł się bezsilny. Kompletnie nie miał pojęcia jak na to wszystko zaradzić.

-Seba, najgorsze jest to, że Ulka bardzo się nią przejmuje. Mówię jej, aby nie myślała o tym wszystkim, co się stało. Jednak cały czas czuję , że ten temat ją bardzo gryzie. Jeszcze ta rozmowa w konferencyjnej. Paula mi powiedziała, że mi wszystko wybacza i możemy dalej być. Nie odpuści tak łatwo. Spróbuję porozmawiać z rodzicami. O właśnie już siedemnasta. Muszę iść po Ulę. Chciała się przed kolacją przebrać. Zobaczymy, co się na niej wydarzy.- Wyszedł z gabinetu kadrowego i skierował się do sekretariatu. Za biurkiem siedziała Ania. 

- Ula w swoim gabinecie?

-Tak.- Marek się do niej uśmiechnął i zniknął za drzwiami. Popatrzył się na nią. Siedziała i przeglądała jakieś papiery.

-Pracusiu, wybiła godzina siedemnasta. A o tej godzinie ludzie kończą już pracę.

- Naprawdę? Już się zbieram.- Wszystkie dokumenty ułożyła w jedna kupę. Wyłączyła komputer i razem wyszli z gabinetu. Zamknęła drzwi i zwróciła się do asystentki.

- Ja już idę. Proszę zastanów się nad moją propozycją. Do jutra.

-Jutro już na pewno podejmę decyzję. Cześć.-  Para ruszyła przed siebie. Ula oddała klucze Danielowi i pożegnała się z nim. Stojąc przy windzie, Marek zagadał do niej.

-Co zaproponowałaś Ani?

-Dowiesz się w swoim czasie.- Pocałowała go w policzek. Droga do Rysiowa minęła im bardzo szybko. W domu kobieta przeszukała całą szafę, aby znaleźć coś ładnego na tą okazję. Wybrała czerwoną sukienkę. Gdy już była gotowa siadła na łóżku. Nie miała ochoty tam iść. Bała się, że rodzice Marka powiedzą, że nie jest dla niego odpowiednią kobietą. Po zachowaniu Heleny na ślubie wiedziała, że ona będzie przeciwko temu związkowi. Mężczyzna wszedł do jej pokoju. Zobaczył, że siedzi smutna.

Podszedł do niej i kucnął. Chwycił ją za dłoń i popatrzył prosto w oczy.

-Nie martw się. Wszystko będzie dobrze. Moi rodzice na pewno cię zaakceptują, a rodzeństwem Febo nie masz, co przejmować się. Wiesz jacy są. Proszę cię, nie smuć się. Jeśli stanie się coś na kolacji, to obiecuję, że wyjdziemy stamtąd. No kochanie.- Usiadł obok niej i mocno ją przytulił. Siedzieli tak przez chwilę, aż oderwała się od niego. Popatrzył jej prosto w oczy i pogłaskał po policzku.
- Pojedziemy teraz to będę miał okazję z nimi pogadać zanim przyjdzie Paulina i Aleks. Pożegnali się z domownikami i wyszli na zewnątrz. Przed domem Marek chwycił ją w objęcia i zakręcił wkoło.

-Wariacie, co ty robisz? Puść mnie proszę. – Zaczęła się śmiać. Po minucie mężczyzna postawił ją na ziemi.

- Próbuję jakoś rozbawić moją panią prezes. – Droga do rodziców Marka minęła im bardzo szybko. Chłopak próbował jakoś zagadywać dziewczynę, aby nie myślała o problemach. I udało mu się to. Po drodze kupili jakieś ładne kwiaty. Podjechali pod dom. Ula była w lepszym nastroju. Marek spowodował, że była szczęśliwa. Mniej się martwiła, że kolacja mogła się nie udać. Chwycił ją za rękę i razem poszli pod drzwi. Otworzyła im pani Zosia. Zaprosiła ich do środku. Przyszła do nich Helena.

-Witaj synu. – Pocałowała go w policzek. Ula niepewnie na nią popatrzyła, gdy taki sam gest zrobiła w jej stronę. Odetchnęła z ulgą. Pierwszy raz pomyślała, że dzisiejszy dzień może się jeszcze dobrze skończyć. Wręczyli jej kwiaty. Kobieta była wniebowzięta. Zaprosiła ich do salonu. Dołączył do nich również Krzysztof. Też przywitał Ule przyjaźnie.

-Przyjechaliśmy trochę wcześniej, bo chcielibyśmy z wami o czymś porozmawiać. Wiemy, że to co się stało w katedrze było bardzo niestosowne. Ale tak szczerze to właśnie Ula uratowała mnie przed popełnieniem największego błędu. Ja nie kocham Pauliny. Może tak naprawdę nigdy nie żywiłem do niej, aż tak silnego uczucia. Gdybym nie miał wątpliwości, od razu wziąłbym z nią ślub i nie zdradzał ją. Tak naprawdę to dzięki Uli zrozumiałem, co to miłość. Mamo, na pewno nie pomyliłem tego uczucia. – Popatrzył się na swoją dziewczynę i chwycił ją za dłoń. – Ja ją naprawdę kocham. – Dziewczyna uśmiechnęła się. Wiedziała, że te słowa płyną prosto z jego serca. Teraz spojrzała się niepewnie na Helenę i Krzysztofa, którzy im się przyglądali.

- Z naszej strony macie błogosławieństwo. Tę kolację specjalnie zorganizowaliśmy, aby się dogadać. Nie chcemy, aby były jakieś pretensje. – Rozmawiali i śmiali się. Dobrzańscy bardzo polubili dziewczynę. Ojciec z synem zaczęli rozmawiać o ostatnim meczu, a Ula z Heleną o pierogach. Aż w pewnym momencie wszyscy usłyszeli dzwonek. To oznaczało, że państwo Febo już przyszli. Brunetka popatrzyła na Marka trochę przerażona. Miała nadal wątpliwości, że niektórzy nadal będą chować urazę do tego, co ostatnio się wydarzyło.

-To wy idźcie do jadalni usiąść, a ja przywitam naszych gości.-  Zaproponowała Dobrzańska. Wszyscy posłusznie zrobili tak jak im kazała. Gdy usiedli przy stole, mężczyzna mocno chwycił Ulę za rękę.

- Jestem przy tobie.- Krzysztof też zauważył, że dziewczyna się denerwuje. Uśmiechnął się do niej, aby dodać jej pewności siebie. Do pokoju weszła cała trójka. Helena trzymała w rękach duży bukiet. Przekazała go pani Zosi. Paula popatrzyła na brunetkę bardzo chłodno. Przywitali się ze wszystkimi. Parę zdziwiło to, że Aleks i Paula byli mili. Spodziewali się, że będą się kłócić. A tu żadne nawet nie wspomniało o ostatniej niemiłej sytuacji. Gdy zapadła cisza, Helena podjęła się wyzwania i zaczęła wspominać o ostatnich wydarzeniach.

- Ostatnio dużo się wydarzyło. Bardzo cieszę się, że pokaz FD Gusto odniósł sukces. Później ta niezręczna sytuacja z ślubem. Może bardzo mi zależało na tym, żeby Paula i Marek byli razem. Jednak wiem, że w związku najważniejsza jest miłość. – Te wypowiedź przerwała jej włoszka.

-Ja naprawdę nie mam żalu o to co się wydarzyło w Mediolanie. To już przeszłość. Pogodziłam się z tym i idę dalej. Nie chcę już do tego wracać. Chciałabym o tym zapomnieć i skupić się na przyszłości.- Te słowa bardzo zaskoczyły Ulę. Była bardzo zdziwiona. Myślała, że może zmieniła zdanie i nie chce się na nich mścić. Jednak Marek znał prawdę. Czuł, że ona tylko gra przed jego rodzicami. A w rzeczywistości zastanawia się jak zepsuć im życie. Dalsza część kolacji minęła bardzo przyjaźnie, bez żadnych niezręcznych sytuacji.

Wchodzili do firmy w bardzo dobrych humorach. Jednak w sekretariacie Violetta próbuję przekazać im bardzo pilną wiadomość.

- O jak dobrze, że was widzę. Mam dla was pewną ważną sprawę. Musicie coś zobaczyć. – Daje im do ręki gazetę.

- Kolejne czasopismo o modzie? – Zażartował Marek. Jednak jej nie było do śmiechu.

- Otwórzcie na czternastej stronie, to się przekonacie.- Dziewczyna przekartkowała kilka stron. Zauważyła zdjęcie Marka i zaczęła czytać.

              Marek Dobrzański do wzięcia!

 Najprzystojniejszy facet w Warszawie jest teraz wolny. Prezes firmy Febo&Dobrzański nie pokazał się na ostatnim pokazie. W tym samym dniu wybrał się wraz z narzeczoną do Mediolanu. Tydzień później miał odbyć się ich ślub. Czy oni już to wszystko wcześniej zaplanowali? Wielki ślub z pompą okazał się jednak wielką katastrofą. Do ślubu nie doszło, ponieważ pan młody uciekł sprzed ołtarza. Z jakiego powodu to zrobił? A może dla nowej kochanki? Teraz przystojny szef dużej firmy jest do wzięcia. Czy niedługo dowiemy się kto stanie obok jego boku?

Czytała ten artykuł z wielkim zainteresowanie. Była pod wrażeniem. Nic nie wiedziała o wydarzeniach jakie wydarzyły się w Mediolanie. Sądziła, że Marek i Paula nie są razem. A tu taka niespodzianka. Mało brakowało, a pani Febo stałaby się panią Dobrzańską. Jednak dobrze czuła, że oni nigdy się nie pobiorą. Takie ciacho nie może się zmarnować. Zamówiła taksówkę do siedziby Febo&Dobrzański.